هسته اصلی آزمایشگاه ایمنی زیستی ایمنی است که با توجه به درجه خطر بیولوژیکی به سطوح P1، P2، P3 و P4 تقسیم می شود.
آزمایشگاه P1 برای یک منبع بسیار آشنا از بیماری مناسب است که اغلب باعث بیماری در بزرگسالان سالم نمی شود و خطر بالقوه کمی برای پرسنل آزمایشگاه و محیط زیست دارد.
آزمایشگاه P2 برای منابع بیماری با خطر بالقوه متوسط برای مردم و محیط زیست مناسب است.
آزمایشگاه‌های P3 در مراکز بالینی، تشخیصی، آموزشی یا تولیدی مورد استفاده قرار می‌گیرند، جایی که کار بر روی منابع بیماری‌های درون‌زا و برون‌زا انجام می‌شود که در صورت مواجهه و استنشاق، می‌توانند باعث بیماری شدید و بالقوه کشنده شوند.
آزمایشگاه P4 نسبت به آزمایشگاه P3 الزامات سخت گیرانه تری دارد.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy
